Norveç Güncesi 9 | Morgi Röportajı

Gördüğünüz gibi Vikersund’a ait malzemeler bir türlü bitmek bilmiyor. Çantamdan, telefonumdan, fotoğraf makinemden, cüzdanımdan, bilgisayarımdan… Her yerden paylaşılacak yeni yeni şeyler çıkıyor karıştırdıkça. Muhtemelen bu sezonki Dünya Kupası heyecanını bitirsek de ben hala Vikersund ile ilgili paylaşımlara devam ediyor olacağım, uyarmadı demeyin sonra.

                Takım yarışından sonra ayaküstü pek çok röportaj yakaladım. Günün kahramanlarına odaklanma isteğim, iki ismi öne çıkarttı: Şampiyon Avusturya takımında muhabbet etmediğim tek kişi olarak kalan Thomas Morgenstern ile madalyayı garanti, şampiyonluğu ise tatlı bir rüya olarak gören ev sahibini hayal kırıklığına uğratan eski dünya rekortmeni Björn Einar Romören.

                Şampiyondan başlayalım. Morgi ile şampiyon takımın basın toplantısının hemen ardından konuştuk:

Ben: Thomas, son takım yarışlarında geçmişe nazaran ezici üstünlüğünüzü kaybetmiş gibiydiniz. Norveç sizi iki kez geride bırakmayı başardı, son olarak da Slovenya birinciliği kaptı. Bugün ise eski “kazanan” günlerinize geri döndünüz. Bunun sırrı nedir?

Tam kendisine ilk sorumu sorup mikrofonu uzatmıştım ki, basın çadırında görev yapan garsonlar şampiyon takımın diğer sporcularına imzalattıkları önlüklerini Morgi’nin de imzalayabilmesi için rica minnet araya girdiler. Görevlilerin üstlerindeki beyaz önlüklere hatırasını bırakan Morgi, sonrasında sizin için şunları söyledi:

               Morgi: Bizim bir sırrımız yok açıkçası. Sadece çok çalışıyoruz. Kendimize odaklanmaya gayret ediyoruz ve böylece en iyiyi yapabilmek için uğraşıyoruz. Diğer takım yarışlarında zorlu ve iyi olmayan rüzgar koşulları vardı. Bugün ise şartlar mükemmeldi, sanki bir film gibiydi. Bu nedenle de ilk atlayışımızdan son atlayışımıza kadar gerçekten çok özel, harika bir yarış çıkarttık diyebilirim.

                Ben: Kayakla atlama konusunda yeni yeni atılımlar yapan bir ülkeyi temsilen buradayım ve ülkemizdeki genç sporcuların örnek aldığı isimlerden birisin. Onlara ne gibi tavsiye…

                Morgi: Hangi Ülke?

                Ben: Türkiye.

                Morgi: Ah, tamam. Türkiye’ye gelmeyi ve Erzurum’daki bir kayakla atlama mücadelesinde yarışmayı istiyorum. Gerçekten çok güzel olur.

                Ben: (“Anaaağ, lan ben Erzurum dedim mi? Yoo, demedim. Kendi dedi, Erzurum dedi, kim dedi, Morgi dedieeeee!” içsesimi bastırmaya çalışan şapşal bir gülüşle) Harika olur. Hem böyle bir fırsat olursa genç sporcularımızın seni canlı izlemesi, hatta seninle tanışabilmesi onlar için inanılmaz bir itici güç olur.

                Morgi: Elbette, ben de çok isterim.

                Ben: Ben de! J Zaman ayırdığın için teşekkürler!

                Morgi: Rica ederim.

               

Morgi beni şaşırttı. Fazlasıyla hem de. O Erzurum atağından sonra kendisine sormayı düşündüğüm her şey uçtu gitti aklımdan. Morgi özelinden tüme varırsam, Avusturya takımına ayrı bir saygı duymaya başladım Vikersund’dan sonra. Kayakla atlama tarihine damga vurmuş bir takımın üyelerinin, kayakla atlamayı yeni öğrenmeye başlayan bir ülkenin insanına bu şekilde sıcak yaklaşması şahsen çok hoşuma gitti. Ayrıca tüm sporcuların kendilerini bir şekilde yetiştirmiş olduğunu görmem, basın ile güzel bir iletişim kurma gayretleri, olgun tavırları, sıcak yaklaşımları…

Bir ay önce biri bana gelip de “Kofler, Schlieri, Koch ve Morgi ile tanışacaksın” dese herhalde “Yok mu beni uyandıran!” derdim uykuda olduğumu farz edip. Şimdi ise o anları hatırlayınca tatlı bir gülümseme yayılıyor yüzüme.

Vay be...