Hannawald 2004 Willingen'de. O zamanlar tükenmişlik sendromuyla mücadele ediyordu.
"Bir enkazdan farksızdım. İçimdeki huzursuzlukla başa çıkamıyordum ve hiç umudum kalmamıştı." Dört Tepe eski şampiyonu Hannawald, Spiegel dergisindeki demecine şöyle devam ediyor: "Geceleri evin altını üstüne getirirdim, o da yetmezdi dışarıda amaçsızca dolaşırdım. O zaman bu şekilde yaşayamayacağımı anladım."
38 yaşındaki Hannawald 2001/2002 yılında Dört Tepe'de 'Grand Slam' yapmıştı. O turnuvadaki dört tepede de zafere ulaşan tek isim olan Hannawald, 2005'te kariyerini sonlandırmıştı.
"Kendimi toprağa gömmek ve 30 gün sonra normal bir insan olarak oradan çıkmak istedim."
İntihara eğilimli olmadığını belirten Hannawald, kendi durumunu 2009 yılında intihar eden Almanya milli kalecisi Robert Enke'ninki ile karşılaştırmayı doğru bulmuyor: "Sporu bıraktıktan sonra az da olsa intiharı düşünmüşümdür. Robert Enke uzun süredir tedavi altındaydı, baskı ve stres yüzünden. Benim de hiç umudum kalmamıştı fakat durumum onunkinden farklıydı. Onun hayata isteği kalmamıştı, benim ise spora ve şöhrete."
2002'de Almanya takımıyla Salt Lake City'de olimpiyat şampiyonluğuna ulaşan Hannawald, son olarak otomobil sporlarıyla uğraştı. Tükenmişlik sendromunu açıklığa kavuşturarak diğer atletlere örnek oldu. "Başarılı atletlerin aynı zamanda süper kahramanlar olmadıklarını gösterdim. Spor için her şeyimi vermiştim, bedenim isyan edene dek."
Hannawald'ın kariyeri üzerine Ulrich Pramann ile yazdığı 'Mein Höhenflug, Mein Absturz, Meine Landung im Leben (Yüksek Uçuşum, Düşüşüm, Hayata İnişim)' isimli kitabı bu hafta piyasaya çıkıyor.
Kaynak: welt.de
