Rosthaug Videregående Skole avd. Buskerud’da ikamet etmekteyim. Burası tarım ve hayvancılık üzerine eğitim veren bir lise. Kampüsün içinde marangozhane, ahır, traktör garajı gibi bir okulda görmeye pek alışık olmadığımız binalar; duvarlarında ise doğuran at, biçilen tarla gibi hayatın içinden çeşitli enstantaneler mevcut.
Plasentasından tepinerek kurtulmaya çalışan at fotoğrafının etkisinde güçlükle tamamlayabildiğim kahvaltı sonrası beni hangi saatte alacağı belirsiz olan servis aracını beklemeyip, tam teçhizatlı bir şekilde yollara düştüm. Amacım, yaklaşık 3,2 km uzaklıktaki Åmot kasaba merkezine yayan olarak gidip Vikersund otobüsüyle önce akreditasyon ofisine, sonrasında da Vikersundbakken’e ulaşabilmekti. Yaklaşık 45 dakika, yer yer buz olan dar bir yolda yürüyüş için biraz iddialı olsa da; yeterli bir zamandı. Tabii manzaranın büyüsüne kapılmayıp fotoğraf çekme dürtüme galip gelebilseydim…
Hipnotize olmuş bir şekilde manzaranın keyfini çıkartırken biraz fazla oyalanmış olmalıyım ki, anayola çıkmak üzereyken Vikersund otobüsü son hızla önümden geçti. Kasaba merkezine inip bir süre bekledim ve imdadıma yetişen Honefoss arabası, beni akredite olabilmem için ulaşmam gereken Vikersund kasabasına yetiştirdi.
Şehirler arası yol Drammen sonrası Vikersund’a kadar sık sık Drammenselva (Drammen Nehri) üzerindeki köprülerle nehrin yakaları arasında zigzag çiziyor. Bu nedenle, özellikle köprülerde seyrine doyulmayan manzaralar yakalamak mümkün. Vikersund’dan Vikersundbakken’e giderken de bu tip bir köprüden geçmek gerekiyor. Eh, hazır başlamışken yarım bırakmak olmazdı bu doğal sefer halini, akreditasyonumu almak ve tepeye ulaşabilmek için de yine yürümeyi tercih ettim. Üç kilometre daha... Tepeye ulaşmak diyince tırmandığım yokuşları da dikkate almışsınızdır herhalde. Kesinlikle hiçbir saniyesinden pişmanlık duymadığım çok keyifli bir yürüyüştü, orası kesin. Nihayetinde de, bütün ihtişamıyla Vikersundbakken karşımdaydı…
Vikersundbakken ile ilk kez göz göze gelişim, Vikersund’a giden otobüsten ve Drammenselva’nın diğer yakasından olmuştu. O anda ağzım öyle bir açık kaldı ki… Bahsettiğim yürüyüşte de tepeye peyderpey yaklaşınca; o ihtişamı çeşitli açılardan izleyip hem konumuna, hem de boyutlarına hayran olmamak elde değil.
Kayakla uçmaya dönecek olursak, alana vardığımda organizasyon ile ilgili hazırlıklar son sürat devam ediyordu ve test atlayışları başlamak üzereydi. Otuz sekiz atlayış ile günü tamamladık; ki bu kağıt üzerinde planlanandan bir tur eksik demekti. Beş ayrı Norveç kulübünden toplam on dokuz sporcu tarafından gerçekleştirilen bu atlayışlarda ilk turda en uzun mesafe Kollenhopp’tan Joachim Hauer’den geldi. (181 m, Kapı 16) Lillehammerhopp’tan Fredrik Bjerkeengen 176 m’lik (kapı 16) atlayışı ile büyük alkış toplarken, taze geri dönenimiz Anders Jacobsen, 128 metrelik atlayışı ile herkesi şaşırtmış olsa da (kapı 13), ikinci turda 183 metreye giderek yüzleri güldürdü (kapı 20). Atlayışı sonrasında ufak çaplı röportajlar veren Anders, halinden oldukça memnun görünüyordu. Bu işten yine keyif almaya başlamış gibi, bu güzel bir gelişme.
Koşullar iyi olmadığı için (arkadan esen sert rüzgar) ikinci turun sonunda test atlayışları durduruldu. Neticede, günümüz de erken tamamlanmış oldu. Yarının programını vermek gerekirse:
16:30 Birinci Resmi Antrenman
17:45 İkinci Resmi Antrenman
19:00 Elemeler
21:00 Turnuvanın Resmi Açılış Töreni
246,5 hemen kırılır mı bilinmez, ancak bazı ülke rekorları yarından itibaren değişmeye başlayacaktır. Örneğin Kasai'nin 224 metresi bir başka Japon sporcuya geçebilir gibi görünüyor kağıt üzerinde. Gününde bir Stoch, Polonya rekorunu (230.5 metre) Malysz'in elinden kapabilir. Yarınki antrenmanlar ile birlikte rekor emareleri kendini gösterecektir.
Elemeleri her zamanki gibi Eurosport ekranlarından takip edebilirsiniz. Jokullmagic, sonunda Vikersund’dan da bildirmeyi başardı. Heyt be.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder