"Ne petrol, ne nükleer... Güneş ve rüzgar bize yeter" demiş çevreci dostlar. Üzgünüm, bu kelam maalesef kayakla atlama için pek de geçerli olmuyor. Buyrun, hem güneş vardı Kazakistan'da; hem de rüzgar... Zaten toplasan otuz dokuz isim gelmiş, bunların bir kısmı da ülkelerinde yapılan ilk ciddi resmi müsabakada boy gösteren Kazak sporcular; yani kadro tatmin edici olmaktan ziyadesiyle uzak. Bunun üstüne poyraz, ilk andan son dakikaya kadar yarışa damgasını vuran rüzgar, zırt pırt devreye giren kapı değişimleri, akıl almaz çıkış hızlarına eklenen cüzi mesafeler... Hani bayram ziyaretine gidersiniz de, ağzınıza attığınız son badem acı çıkar ya... Ozan Sülüm'ün nüktedan anlatımı haricinde ağzımda aynen bu tat kaldı...
İşte, "Hangi rüzgar attı sizi?!" sorusunun muhatabı bu üçlü. Birinci sırada rüzgarın oğlu, pardon Tepes'in oğlu Tepes. Rüzgar da kıyak geçeceği adamı biliyormuş hani... (Maksat, yapılmadık rüzgarlı espri kalmasın) İkincisi memleketlisi Sinkovec. Üçüncü sırayı alan da 1991 doğumlu genç Norveçli Fannemel. Bu, Tepes'in ilk birinciliği, Norveçlinin de ilk podyumu. Gençler mutlu, müsabaka sonrası açıklamaları: "Alma Ata muhteşem. Tesisler olağanüstü. Biz seneye yine burada!".
E tabi siz seneye yine orada. Malum, yaşanmışlıklar... Bakalım rüzgar seneye nerede?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder